اعتراض ثالث یکی از راههای پیشبینیشده در قانون آیین دادرسی مدنی ایران برای شکایت از آرای صادره از دادگاههاست. حال باید دید چه کسی و در چه شرایطی میتواند از اعتراض ثالث استفاده کند. آیا هر شخصی میتواند نسبت به هر رأیی که خوشایند او نیست، اعتراض ثالث کند؟
کسانی که می توانند به عنوان ثالث اعتراض کنند و به دعاوی حقوقی وارد شوند
برای اینکه درخواست اعتراض ثالث شخصی پذیرفته شود، او (شخص ثالث) باید دارای چند ویژگی باشد؛
معترض باید ثالث باشد؛ همانطور که در بالا هم اشاره شد، شخص معترض نباید یکی از اصحاب دعوا باشد که در دادرسی دخالت داشته است. برای اصحاب دعوا راههای اعتراض دیگری مانند تجدیدنظرخواهی پیشبینی شده است. اعتراض ثالث حقی است که تنها برای اشخاص ثالث شناخته شده است؛ یعنی شخصی که بهطور مستقیم در دعوا و شکایت حضور و دخالت نداشته است (نه بهعنوان خواهان و شاکی و نه بهعنوان خوانده و مشتکی عنه).
معترض باید ذی نفع باشد؛ رأی دادگاه در صورتی میتواند مورد اعتراض واقع شود که به حقوق ثالث خللی وارد شده باشد. مانند هر دعوای حقوقی دیگر، فرد در صورتی میتواند به دادگاه مراجعه کند که در پرونده، نفعی برای او متصور باشد. وگرنه هر کسی نمیتواند نسبت به هر رأیی اعتراض ثالث کند. در مثالی که ذکر شد «ج» نفعی در این اعتراض دارد: مالکیت بخشی از خانهی موردبحث. ممکن است ادعای او درست باشد یا نه و در دادگاه ثابت بشود یا نه، اما به هر حال او در این دعوا، یک نفع احتمالی، چه مادی و چه معنوی، دارد.
به کدام آرای صادره میتوان اعتراض ثالث کرد؟
مطابق مادهی ۴۱۸ قانون آیین دادرسی مدنی، شخص ثالث میتواند به هر رأی صادره از دادگاههای عمومی، دادگاه انقلاب و تجدیدنظر اعتراض کند. بنابراین اعتراض ثالث نسبت به همهی آرای صادره از دادگاهها قابل طرح است. این امر حتی در خصوص آرای داوری نیز صادق است و اشخاصی که در تعیین داور شرکت نداشتهاند، میتوانند به رأی داوری بهعنوان شخص ثالث اعتراض کنند.
نکتهی حائز اهمیت در مورد اعتراض ثالث این است که برخلاف سایر روشهای شکایت از رأی، محدود به مهلت خاصی نیست. بنابراین آرای دادگاهها برای اشخاص ثالثی که خللی به حقوق آنها وارد شده است، بدون محدودیت زمانی خاصی قابلاعتراض هستند. همچنین باید توجه داشت که اعتراض ثالث باید به دادگاهی ارائه شود که رأی مورداعتراض را صادر کرده است.
درصورتیکه دادگاه پس از رسیدگی، تشخیص دهد که اعتراض ثالث وارد است، آن قسمت از حکم را که مورداعتراض قرار گرفته نقض میکند و اگر مفاد حکم غیرقابل تفکیک باشد، تمام آن را لغو میکند.