طبق قانون مجازات اسلامی ، افشای اسرار خصوصی دیگران را جرم تلقی می شود و مجازات آن را جزای‌‌نقدی و تا دو سال حبس درنظر گرفته است و چت ها و ایمیل ها و متن ها در فضای مجازی به عنوان دلیل پذیرفته است.
طبق ماده ۷۴۵ (ماده ۱۶ قانون جرائم رایانه‌ای) افشای اسرار خصوصی دیگران جرم بوده و افراد به جزای نقدی و حبس تا دو سال و ۷۴ ضربه شلاق محکوم خواهند شد؛ همچنین برخی افراد با در اختیار داشتن اسکرین‌شات گفتگوها اقدام به تهدید افراد می‌کنند .
طبق قانون، تمام مواردی که موجب خدشه‌دار شدن حقوق شهروندی دیگران باشد جرم بوده و افشای اسرار خصوصی افراد نیز در زمره همین موضوع محسوب می‌شود.
اسرار خصوصی در قانون ایران به‌صورت مشخص تعریف نشده‌اند و صرفا در ماده ٨ قانون «احترام به آزادی‌های مشروع و حفظ حقوق شهروندی» نامه‌ها، عکس‌ها، نوشته‌ها و فیلم‌های خصوصی را از مصادیق بارز آن دانسته‌اند. در رویه قضائی و نظام عرفی، دایره اسرار خصوصی از این هم وسیع‌تر است و نسخه‌های پزشکی، احکام دادگاه‌ها و اسناد مالی هم در این زمره قرار می‌گیرند.
تهدید به انجام عملی که ممکن است موجب ضرر آبرویی یا شرافتی یا افشای اسرار خانوادگی شود، خواه تهدیدکننده به این واسطه، تقاضای مال به قصد اخاذی کرده یا نکرده باشد، جرم مستقلی است که براساس ماده ٦٦٩ قانون مجازات اسلامی تا ٧٤ضربه شلاق یا تا ٢سال حبس برای آن درنظر گرفته شده است.
بنابراین همین‌که کسی شما را تهدید به افشای اطلاعات خصوصی (شامل عکس‌ها، متن چت‌ها، صدای ضبط‌شده، فیلم و…) کرده باشد، حتی اگر هرگز آن عمل را انجام ندهد (که در اکثریت مواقع این تهدیدها هرگز عملی نمی‌شوند)، ارتکاب جرم «تهدید» از سوی او قطعی و برای شما قابل شکایت و پیگیری است.
همچنین شایان به ذکر است که برخلاف تصور عموم که متن گفت‌وگو در وایبر، فیس‌بوک و شبکه‌های اجتماعی دیگر، ایمیل، صدای‌ضبط‌‌شده و فیلم را جزو دلایل قابل استناد به‌شمار نمی‌آورند، باید اضافه کرد: قانون، «ادله الکترونیک» را به رسمیت شناخته است، بنابراین اگر کسی شما را در وایبر یا فیس‌بوک یا تلفن‌همراه یا ایمیل، تهدید کرده است، باید بدانید تمام این محتواها در دادگاه به‌عنوان دلیل از شما و علیه شخص تهدیدکننده پذیرفته خواهند شد.
